10 Ocak 2008 Perşembe

Yol

Bir gün bile uzak olma, gün uzun
gün uzun anlatamayacağım kadar
Trenler bir yerlerde uyuduğunda
insanlar garlarda nasıl beklerse, öyle beklerim seni

Bir saat bile gitme, gidersen uykusuzluk
damla damla birikir o saatte
ve bir evi arayan bütün duman
yitik yüreğimi öldürmeye gelir belki de

Kırılmasın kumun üstünde görüntün
Göz kapakların bensiz uçmasın
Bir dakika bile gitme sevdiğim

Bir an
bile uzaklaşsan
dünyayı dolaşırım yalvarmak için sana
ya dön ya da bırak öleyim diye!

Pablo NERUDA

Hiç yorum yok: