Bahçemde küçük bir çocuktun
Aklıma salıncaklar kurdun
Solgundum boyandım rengine
Kendimi suretinde buldum
Hesapsızca geldin
bıraktın zehrini
Senden öncesi
silindi gitti
Oysa ben senin en çok sevdiğin kölendim
Seni sevinçli yaz günleri gibi bekledim
Kendime yeminler ettim, direndim
el sürmemeye tenine
Ardında ne küller savruldu
Omuzunda melekler suskundu
Hüznüm taze dayandım sihirine
Ruhunda incelikler buldum
Haluk LEVENT
‘Yapılamaz’ kültü (The cult of can’t)
-
Cuma günü, *Aurelien* adlı bir yazarın “The cult of can’t” başlıklı
denemesine rastladım. Perşembe yazımı okumuş olanların ilgisini çekeceğini
düşüne...
1 gün önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder