Sözler Çok Şey Anlatır...

BİR ADIN KALMALI

Bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde.
Aynaların ardında sır,
yalnızlığın peşinde kuvvet...
Evet, nihayet
bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet.

Sen say ki
ben hiç ağlamadım,
hiç ateşe tutmadım yüreğimi,
geceleri koynuma almadım ihaneti.
Ve say ki
bütün şiirler gözlerini,
bütün şarkılar saçlarını söylemedi.
Hele nihavent,
hele buselik hiç geçmedi fikrimden...
Ve hiç gitmedi
bir topak kan gibi adın
içimin nehirlerinden
Evet yangin,
evet salaş yalvarmanın korkusunda talan,
evet kaybetmenin o zehirli buğusu
evet nisyan,
evet kahrolmuş sayfaların arasında adın,
sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı.
Bu sevda biraz nadan
biraz da hıçkırık tadı
pencere önü menekşelerinde her akşam...

Dağlar sonra oynadı yerinden
ve hallaçlar att pamuğu fütursuzca.
Sen say ki
yerin dibine geçti
geçmeyesi sevdam.
Ve ben seni sevdiğim zaman
bu şehre yağmurlar yağdı.
Yani ben seni sevdiğim zaman
ayrılık kurşun kadar ağır,
gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın.
Yine de bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde.
Aynaların ardında sır,
yalnızlığın peşinde kuvvet...
Evet, nihayet
bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet.
Beni affet
kaybetmek için erken, sevmek için çok geç.

Ahmet Hamdi TANPINAR