İstanbul'dan Gökhan'a

Ne günlerdi be. Henüz ortaokul sıralarındaydım ve severek dinlediğim tek müzik grubu onlardı. Tüm şarkılarını ezbere bilirdim onların. Sonra 17 Ocak 1998'de masal sona erdi. Hem de mutsuz sonla. Grubun en önemli ismi, kurucusu terk etmişti bu yeryüzünü. Dünyayı bulutlardan izlemeyi yeğlemiş olmalıydı. Gökhan Semiz gencecik yaşında, daha önünde başaracağı birçok iş varken kaybetti yaşamını. Grup Vitamin'in bir yerlere gelmesinde pay sahibi olan arkadaşları Emrah Anıl ve Selçuk Aksoy'u yarı yolda bırakarak, tüm Türkiye'yi ağlatarak gitti. Yaşamı ve ölümü sorgulamaya o yıllarda başladım işte. Erken gidenler hep kanıma dokundu sonra...
Gökhan Semiz giderken birçok başarılı eser bıraktı arkasında. Bunlardan beni en çok etkileyeni "İstanbul'da" şarkısıdır. Kendisi bu şarkıyı belki de aşık olduğu bir kıza yazmıştı, bilemeyiz bunu. Ancak her şeyin başlangıcı olan bu şarkı kurduğu grubun da son klibine vesile oldu. Şarkının sözlerini anımsayanlar bilir... Gökhan Semiz sanki bu şarkıyı kendisi için yazmıştır... Birkaç cümle geride de dedim ya, bu parça Grup Vitamin'in yaptığı son iş oldu. Son kliplerini Gökhan Semiz'in hatırasına ölümünün acısı henüz taptazeyken çektiler. Beni her daim ağlatmayı başarmış bu klibi yazının hemen altında bulabilirsiniz. Önce ekrana bakın, sonra sözlere dikkat edin... Kararı siz verin!
"Abi hadi be abi, gebertelim şu parçayı"