18 Mart 2008 Salı

Mim!

Mobius tarafından mimlenmişiz. Mimin konusu da çocuk istismarı. İnternet üzerinde çocuk istismarını durdurma amaçlı bir proje başlatılmış. Mime göre yapılacaklar listesi şöyle;

  • Çocukluğunuzda hatırladığınız ilk şarkı ve şu anda dinlediğinizde hissettirdikleri
  • Banner
  • "Çocuk İstismarını Durdurun" sloganının yazıda geçmesi

Çocukluğumda herkes daha dün annelerinin kollarında yatarken ve çiçekli bahçelerinin yollarında koşarken benim dilimden düşmeyen şarkı şuydu;


Cumhuriyet, cumhuriyet, en güzel şey hürriyet
Nice zahmet, nice emek verdi sana bu millet!
Gazimin sen en büyük yadigârısın bana
Nice zahmet, nice emek verdi sana bu millet!

Dalgalansın her tarafta şanlı Türk'ün bayrağı
Korumaktır ve yüceltmek azmimiz bu toprağı!
Bu vatan hiç sensiz olmaz, ey güzel cumhuriyet
Milletim öyle demiştir; ya ölüm, ya hürriyet!


Çok severdim ben bu marşı. Sadece ulusal bayramlarda değil, evin içinde, sokakta ve Mustafa Kemal'in resmini gördüğüm her mekânda. Uzun zaman oldu dinlemeyeli... Yoksa dinletilmeyeli mi demeliydim? Çağın en büyük buluşu internet dahi yetişemiyor imdadıma... Bu söylediklerimin çocuk istismarı ile alakasını hâlâ bulabilmiş değilim.

İkinci adım olan "banner"i geçiyorum...

Ve çocuk istismarı... Sözlük anlamına baktığımızda karşımıza çıkan cümle şöyle; "Çocuk istismarı fiziksel ya da psikolojik olarak bir çocuğa bir yetişkin tarafından kötü davranılmasıdır"... Bir rapora göre 20 ülkede kız çocukları kaçırılıp cinsel köle olarak kullanıldıkları gibi fiilen silahlı çatışmaya da sokuluyorlarmış. Adı üstünde, çocuk bunlar. Oynamak, eğlenmek, hoplamak, zıplamak isterler küçücük yürekleri elverdiğince. İlk demlerini yaşadıkları hayatlarından okkalı bir şamar yemeyi hak etmiyor onlar. Burada en büyük iş de ebeveynlere düşüyor. Çünkü bir bakıma çocuk istismarı istismar olmaktan çocuk ihmalkârlığa kaçıyor. Çocuklar ebeveynlerinin bir anlık zevklerinin kurbanı olmamalı. Dünyaya geldikleri andan itibaren duygusal olarak ve fiziksel olarak ihmâl edilmemeliler. Bu gibi durumlarda aile çocuğuna bu ihmâli ya da istismarı yaşatıyorsa sanırım sorunu başka yerdelerde aramanın pek bir manası yok. Bu çocuklar sokağın ne demek olduğunu bilmeden evden kaçmaya zorlanmamalı. Sonrasında kötü ellerde cinsel, duygusal ve fiziksel olarak tüketilmemeli. ...-memeli ve -mamalı... Keşke sözler ağızdan çıktığı gibi eyleme dökülebilse... Bir de, televizyonda çocukluğu simgeleyen şeyleri büyükler kendi fantazilerine oyuncak etmemeli. İçinde çocuk barınmasa da en büyük istismar bu olacaktır!
Yazının içinde "Çocuk İstismarını Durdurun" diye de seslenmek gerekiyormuş. Böyle platformlardan bağırmak tek başına yeterli olsaydı galiba dünya yaşanılacak bir yer olurdu. Sözler değil eller koyulmalı taşın altında... Haydi kalın sağlıcakla!

Hiç yorum yok: