Pazartesi Notları #92

• Küçüklüğüme ait kayda alınmış video görüntülerim vardı. Artık yok. Kayboldu gitti zaman içinde. Ne de güzel muhafaza etmişim değil mi? Ağlarım da ağlarım buna ağlarım.
• İleride çocuğum olursa, ki olmayacak ama madem ihtimaller üzerinde konuşuyoruz, evet olursa onu 18'inci yaş gününde verilebilecek en güzel armağanı buldum bile. Bebekliğinde ve çocukluğunun belli dönemlerinde kayda alınmış görüntülerini bir cd'nin içinde ona sunmak. Belki o zaman kadar cd teknolojisine bugün Commodore 64'e bakıldığı gibi bakılır, bilemiyorum. "Belki" mi? Döverler adamı.
• "Ney değil zurna" demek bitsin yahu. Biraz da "Ney" olsun işte. Bıktım yahu zurnadan.
• Zurna demişken... Eskiden Mirc vardı. Tanımadığımız adamlarla chat yapardık işte. Ne buluyorduk şu an anlamıyorum ama oradaki kanallardan birinin adı da Zurna'ydı. Çok gereksiz bir bilgi, evet.
• Alın size gıcık kaptığım, evet gıcık kaptığım, bir diğer şey. Anlatmaktan, uyarmaktan dilimde tüy bitti. "Ankaragüçlüler" denmesin... Bunu bir de koca koca spikerler söylüyor yahu. Ankaragücülüler demek bu kadar mı zor? Yoksa kulağa mı ters geliyor. Bir türlü çözemedim.
• Teknobilet'in ekim sayısında M. Night Shyamalan dosyasıyla sizlerleyim. Sizler kim misiniz? İnanın ben de bilmiyorum.
• Lost'un final sezonu başladığında ben askerde olacağım. Bir yandan güzel olacak. Döndüğümde koca bir final sezonunu arka arkaya yutma şansım olacak. Bir yandan da kötü olacak. O zaman kadar ben diziyi unutmuşum olurum. 6 sezonun birden üstünden geçmem gerekebilir. Biraz balık hafızası var bende sanırım.
• Facebook'a her girdiğimde açılış sayfasında "Ne düşünüyorsun?" diye sorulmuyor mu, çıldırıyorum. Geçen gün yazdım "Sana ne benim ne düşündüğümden" diye... İyi yapmış mıyım?
• Ankaragücü mağlubiyetinden sonra Facebook iletisine "1905 yılında başladı bu macera, seninleyiz Galatasaray'ım bunu unutma" yazan arkadaş en asil duygunun insanı bence.
• Galatasaray'ın da çok şeyindeydi afedersiniz...
• Düşündüm de birkaç saattir, gerçekten, Ankaragücüme gidiyor böyle yaşamak...